En Ferreira deixábamos un día nubrado e a medida que íamos chegando ó destino, o tempo ía empeorando. Pero iso non nos ia apartar do noso obxectivo, que era disfrutar dun bonito día de sendeirismo e dunha ruta preciosa , para min das mais bonitas.
A peor parte ían levala os pobres cociñeiros (Carmen e Juan) que non o tiveron fácil para facer o churrasco(que por certo estaba boísimo), mentres lles caía auga encima. ¡ Noraboa para os dous!
A ruta foi preciosa por un entorno cargado de maxia e misterio, parecía un bosque encantado, a carón do río, e a bruma e a néboa que había en algúns tramos dáballe ese toque máxico.
Moi interesante tamén ese alto no camiño para ver o mosteiro de Caaveiro. A ruta creo que estaba catalogada como fácil e con 13 km , pero despois de acabala chegamos a conclusión de que a dificultade era media, e a medida (según algunha aplicación era de 16,800). De tódolos xeitos , os km mais duros foron eses “ dous últimos” que se fixeron eternos.
Para rematar , Juan e Carmen tiñan preparada a recompensa a tanto esforzo con un suculento churrasco, o dos postres non falemos. Esa mesa fíxonos esquecer eses “dous últimos km” e tamén a auga que nos caía mentres comíamos
¡Foi un bonito día!
Marisa Rubal
Powered by Wikiloc
